نحوه ساخت قطعات برای تولید

تولید تفریقی

تولید تفریقی - همچنین به عنوان تولید سنتی شناخته می شود - شامل حذف مواد از یک قطعه بزرگتر تا رسیدن به شکل دلخواه است.تولید کاهشی اغلب سریعتر از تولید افزودنی است، و آن را برای تولید دسته ای با حجم بالا مناسب تر می کند.با این حال، می‌تواند گران‌تر باشد، به‌ویژه زمانی که هزینه‌های ابزار و راه‌اندازی در نظر گرفته می‌شود، و به طور کلی زباله بیشتری تولید می‌کند.

انواع متداول تولید کاهشی عبارتند از:

❖ فرز کنترل عددی کامپیوتری (CNC).گونه ای ازماشینکاری CNCفرز CNC شامل استفاده از یک ابزار برش برای حذف مواد از یک بلوک جامد برای ایجاد یک قطعه تمام شده است.قادر است قطعاتی را با درجات بالایی از دقت و دقت در موادی مانند فلزات، پلاستیک و کامپوزیت ایجاد کند.

❖ تراشکاری CNC.همچنین یک نوع ماشینکاری CNC، تراشکاری CNC از یک ابزار برش برای حذف مواد از یک جامد در حال چرخش استفاده می کند.معمولاً برای ایجاد اشیاء استوانه ای مانند سوپاپ یا شفت استفاده می شود.

❖ ساخت ورق فلزی.که درساخت ورق فلزی، یک ورق فلزی مسطح بر اساس طرح اولیه، معمولاً یک فایل DXF یا CAD، بریده یا شکل می گیرد.

تولید مواد افزودنی

تولید افزودنی - همچنین به عنوان چاپ سه بعدی شناخته می شود - به فرآیندی اشاره دارد که در آن مواد به بالای خود اضافه می شود تا یک قطعه ایجاد شود.این می تواند اشکال بسیار پیچیده ای تولید کند که در غیر این صورت با روش های ساخت سنتی (تفریبی) غیرممکن است، ضایعات کمتری تولید می کند و می تواند سریعتر و کم هزینه تر باشد، به خصوص در هنگام تولید دسته های کوچک قطعات پیچیده.با این حال، ایجاد قطعات ساده می‌تواند کندتر از تولید کاهشی باشد و دامنه مواد موجود عموماً کوچکتر است.

انواع متداول تولید افزودنی عبارتند از:

❖ استریولیتوگرافی (SLA).همچنین به عنوان پرینت سه بعدی رزین شناخته می شود، SLA از لیزرهای UV به عنوان منبع نور برای پخت انتخابی یک رزین پلیمری و ایجاد یک قطعه تمام شده استفاده می کند.

❖ مدل سازی رسوب ذوب شده (FDM).همچنین به عنوان ساخت فیلامنت ذوب شده (FFF) شناخته می شود.FDMقطعات را لایه به لایه می سازد و به طور انتخابی مواد ذوب شده را در یک مسیر از پیش تعیین شده رسوب می دهد.از پلیمرهای ترموپلاستیک استفاده می‌کند که در رشته‌هایی برای تشکیل اجسام فیزیکی نهایی می‌آیند.

❖ تف جوشی لیزری انتخابی (SLS).که درپرینت سه بعدی SLSلیزر به طور انتخابی ذرات یک پودر پلیمر را متخلخل می کند و آنها را با هم ذوب می کند و لایه به لایه لایه می سازد.

❖ Multi Jet Fusion (MJF).به عنوان فناوری چاپ سه بعدی اختصاصی HP،MJFمی تواند به طور مداوم و سریع قطعاتی با استحکام کششی بالا، وضوح ویژگی های خوب و خواص مکانیکی کاملاً تعریف شده تحویل دهد.

شکل دهی فلز

در شکل دهی فلز، فلز با اعمال نیرو از طریق روش های مکانیکی یا حرارتی به شکل دلخواه در می آید.بسته به فلز و شکل مورد نظر، فرآیند می تواند گرم یا سرد باشد.قطعات ایجاد شده با شکل دهی فلزی معمولاً دارای استحکام و دوام خوبی هستند.همچنین، معمولاً ضایعات مواد کمتری نسبت به سایر اشکال تولید ایجاد می شود.

انواع متداول شکل دهی فلز عبارتند از:

❖ آهنگری.فلز گرم می شود، سپس با اعمال نیروی فشاری به آن شکل می گیرد.

❖ اکستروژن.فلز برای ایجاد یک شکل یا نمایه دلخواه از طریق یک قالب فشار داده می شود.

❖ نقاشیفلز از طریق قالب کشیده می شود تا شکل یا نمایه دلخواه ایجاد شود.

❖ خم شدنفلز از طریق نیروی اعمال شده به شکل دلخواه خم می شود.

ریخته گری 

ریخته گری یک فرآیند تولید است که در آن یک ماده مایع مانند فلز، پلاستیک یا سرامیک در قالب ریخته می شود و اجازه می دهد تا به شکل دلخواه جامد شود.از آن برای ایجاد قطعاتی استفاده می شود که دارای درجات بالایی از دقت و تکرار هستند.ریخته گری نیز یک انتخاب مقرون به صرفه در تولید دسته بزرگ است.

انواع متداول ریخته گری عبارتند از:

❖ قالب گیری تزریقی.فرآیند تولیدی که برای تولید قطعات استفاده می شودتزریق مذابمواد - اغلب پلاستیک - در قالب.سپس مواد سرد و جامد می شوند و قسمت تمام شده از قالب خارج می شود.

❖ دایکاست.در ریخته گری، فلز مذاب تحت فشار زیاد به داخل حفره قالب وارد می شود.دایکاست برای تولید اشکال پیچیده با دقت و تکرارپذیری بالا استفاده می شود.

طراحی برای قابلیت ساخت و قطعات برای تولید

طراحی برای تولید یا ساخت (DFM) به یک روش مهندسی برای ایجاد یک قطعه یا ابزار با تمرکز بر طراحی اشاره دارد که محصول نهایی را قادر می‌سازد که تولید موثرتر و ارزان‌تر باشد.تجزیه و تحلیل خودکار DFM هاب، مهندسان و طراحان را قادر می سازد تا قطعات را قبل از ساخت، ایجاد، تکرار، ساده سازی و بهینه سازی کنند و کل فرآیند ساخت را کارآمدتر کند.با طراحی قطعاتی که ساخت آسان‌تری دارند، می‌توان زمان و هزینه‌های تولید و همچنین خطر خطا و نقص در قطعات نهایی را کاهش داد.

نکاتی برای استفاده از تجزیه و تحلیل DFM برای به حداقل رساندن هزینه های تولید شما

❖ اجزاء را به حداقل برسانید.به طور معمول، هر چه یک قطعه قطعات کمتری داشته باشد، زمان مونتاژ، خطر یا خطا و هزینه کلی کمتر است.

❖ در دسترس بودنقطعاتی که می توانند با روش های تولید و تجهیزات موجود تولید شوند - و دارای طرح های نسبتا ساده هستند - تولید آسان تر و ارزان تر است.

❖ مواد و اجزاءقطعاتی که از مواد و اجزای استاندارد استفاده می‌کنند می‌توانند به کاهش هزینه‌ها، ساده‌سازی مدیریت زنجیره تامین و اطمینان از دسترسی آسان قطعات جایگزین کمک کنند.

❖ جهت بخشی.جهت قطعه را در حین تولید در نظر بگیرید.این می تواند به حداقل رساندن نیاز به پشتیبانی یا سایر ویژگی های اضافی که می تواند زمان و هزینه کلی تولید را افزایش دهد، کمک کند.

❖ از آندرکات اجتناب کنید.آندرکات ها ویژگی هایی هستند که از جدا شدن آسان یک قطعه از قالب یا فیکسچر جلوگیری می کنند.اجتناب از ریزش می تواند به کاهش زمان و هزینه های تولید و بهبود کیفیت کلی قطعه نهایی کمک کند.

هزینه ساخت قطعات برای تولید

ایجاد تعادل بین کیفیت و هزینه در ساخت قطعاتی که برای تولید در نظر گرفته شده اند، کلیدی است.در اینجا چندین عامل مرتبط با هزینه وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند:

❖ موادهزینه مواد اولیه مورد استفاده در فرآیند تولید به نوع ماده مورد استفاده، در دسترس بودن آن و مقدار مورد نیاز بستگی دارد.

❖ ابزار.از جمله هزینه ماشین آلات، قالب ها و سایر ابزارهای تخصصی مورد استفاده در فرآیند تولید.

❖ حجم تولیدبه طور کلی، هرچه حجم قطعاتی که تولید می کنید بیشتر باشد، هزینه هر قطعه کمتر می شود.این به ویژه در موردقالب گیری تزریقی، که صرفه جویی قابل توجهی در مقیاس برای حجم سفارش های بزرگتر ارائه می دهد.

❖ زمان سرب.قطعاتی که به سرعت برای پروژه‌های حساس به زمان تولید می‌شوند، اغلب هزینه بیشتری نسبت به قطعاتی با زمان‌های طولانی‌تر دارند.

یک نقل قول فوری دریافت کنیدبرای مقایسه قیمت و زمان تحویل قطعات تولید خود.

منبع مقاله：https://www.hubs.com/knowledge-hub/?topic=CNC+machining